Regelgeving inzake Belgische telecommunicatie

De direct marketing-sector stelde via zelfregulering een deontologische code op om haar credibiliteit en betrouwbaarheid te waarborgen en te versterken. Ieder bedrijf dat aangesloten was bij een specifieke beroepsvereniging moest zich houden aan deze deontologische code. Zo werd in 1987 een code opgesteld door OVA (Ondernemingsverbond van Verkoop of Afstand). Zij stelden zo de Robinsonlijst samen: deze lijst bevat namen van personen die geen mailing meer wensen te ontvangen. De BDMV (Belgisch Direct Marketing Verbond) – beter gekend als de BDMA (Belgian Direct Marketing Association) – stelde ook zo’n deontologische lijst in voor zijn aangesloten leden en betreft alleen telefonische prospectie door bedrijven waar mensen nog geen klant waren.
Regelgeving met betrekking tot telemarketing.
Sinds maart 2013 bestaat er een nieuwe lijst naast de Robinsonlijst: de Bel-me-niet-meer lijst. Deze 2 lijsten bevatten gegevens zoals naam, adres, telefoonnummers of gsm-nummers, van personen  die er genoeg van hadden van bedrijven die hen te pas en te onpas opbelden met zognaamde interessante aanbiedingen. Voordien waren consumenten die niet langer telefoontjes wilden ontvangen verplicht om zich in te schrijven op de Robinson Phone lijst. Elke inschrijving van een consument op deze lijst werd automatisch overgedragen naar de nieuwe bel-me-niet-meer lijst. Deze nieuwe lijst geldt voor bedrijven die ingetekend zijn voor deze lijst. Deze leden zijn wettelijk verplicht om deze lijst te gebruiken en bij niet naleven kunnen er sancties worden opgelegd. Dit geldt voor elke telefonische direct marketing actie naar potentiële klanten, maar ook bestaande klanten.
Inschrijven op deze lijst is geldig voor 2 jaar en is een belangrijke beslissing als consument. Bedrijven mogen deze consumenten niet langer bellen met commeciële aanbiedingen, maar ook wanneer deze consument klant ven het bedrijf is. Wanneer een klant niet langer reclame wenst te ontvangen van een of van enkele welbepaalde bedrijven is het beter om rechtstreeks gegevens uit een bepaalde database te laten schappen. Volgens de Privacy-wet zijn deze bedrijven immers verplicht om rekening te houden met de wens van de klant.
Wettelijk blijven telecomoperatoren vrij om tot deze bel-me-niet-meer lijst toe te treden of niet. Ze mogen opteren voor een eigen individuele telefonische verzetslijst te gebruiken. Ze zijn dan echter wel verplicht om hun abonnees te informeren over de gekozen procedure.